Gra o Tron (druga edycja)

Gra-legenda. Niezbyt skomplikowane zasady, wszechobecny klimat i fantastyczne oddanie specyfiki książek Martina. Świetny system tajnych rozkazów i konieczność nieustannych negocjacji, zawierania sojuszy, paktów o nieagresji czy rozejmów. Drugie wydanie zawiera większość najlepszych dodatków z dwóch rozszerzeń pierwszej edycji. Bardzo duża regrywalność. Jedynymi wadami gry są skalowalność - pokazuje pazury dopiero przy 5-6 graczach a w składzie 3-4 osobowym dużo traci oraz słabsza pozycja Lannisterów względem innych rodów. Gra z serii "must have" :)

Dla fanów powieści G. R. R. Martin pozycja właściwie obowiązkowa. Sama mechanika gry dosyć prosta, najważniejszą zaś jej częścią planowanie i rozkładanie rozkazów ale to nie wszystko, możliwości zakładania sojuszy, licytacje o pozycje na torach władzy i wspólna walka z dzikimi. Dobrze oddaje klimat książek. Dla osób nie będących fanami jest to gra nadal warta polecenia jako świetna strategia. Wadą jest rzeczywiście liczba graczy. Najlepiej 5-6 ale uważam, że w 3 też jest niezła, najmniej przekonuje mnie opcja 4 osobowa. W skali 1-5 Grywalność 5, Złożoność 3, Losowość 3, interakcja 5, cena do jakości 4-, ogólnie 5 P.S. chwilowo niedostępna ale dodruk prawdopodobnie będzie w drugiej połowie roku

Dla znających książkę - pozycja obowiązkowa, bezbłędnie oddane realia: sojusze, knucia, zdrady... Dla strategów - pozycja obowiązkowa: cały czas trzeba korygować taktykę, sytuacja jest bardzo zmienna, należy rozważyć wszystkie scenariusze i zachowania przeciwników, czacha dymi! Dla fanów ameri - pozycja obowiązkowa, od klimatu aż kipi, negocajcje nieprzerwanie toczą się przez całą grę, w pojedynkę ciężko coś ugrać... Czyli idealna gra dla każdego! :) Choć ma sens tylko w komplecie (6 osób) i zabiera sporo czasu.

Zasady - średni poziom trudności, grywalność i klimat - imponujące. Choć faktycznie zajmuje kilka godzin (niedoświadczeni gracze: 4-5godz.) oraz wymaga 5-6 graczy (we 4 grac najlepiej z jednym z dodatków), jest to pozycja wprost genialna i obowiązkowa nie tylko dla fanów Martina. Jako strategia -kooperacyjna- sprawdza się doskonale, tylko należy pamiętać iż niecnych knowań z rozgrywki nie wypominamy poza planszą ;) Polecam!

Grywalność - zwiększa się wprost proporcjonalnie do ilości graczy. Interakcja - cała gra jest jedną wielką interakcją Zabawa - przednia ale tylko dla graczy wprawionych w planszówki z negatywną interakcją. Trudność - nie przeraża Polecam 6/10 dla 3 graczy a 10/10 dla 6 graczy ;)

Gra poza nawiązaniem do popularnej serii książek / serialu punktuje bardzo interesującą mechaniką. Dzięki temu że nie używamy kostek, ograniczamy znacząco element losowy - dzięki czemu wszystko sprowadza się do dobrej strategii i intryg. Gra bez wątpienia długa - przy pierwszej rozgrywce tłumaczenie zasad może zająć nawet i godzinę. Ale po przyswojeniu mechanik gra się świetnie i - jeśli gracze nie przemyśliwują nadmiernie długo - całkiem szybko. Najlepiej grać w komplecie, w mniejszą ilość osób satysfakcja z rozgrywki jest mniejsza ale wciąż gra się przyjemnie. Obowiązkowa pozycja dla fanów strategii i fanów Gry o Tron

Bardzo dobra gra strategiczna. Walka o terytorium i władzę w pełnym wydaniu. Fani serialu/sagi na pewno poczują ciepło w sercu na sam widok planszy. :P Podczas rozgrywki, w której trzeba uważać na wsparcie niekoniecznie sojuszniczych oddziałów, mamy do dyspozycji różnego rodzaju rozkazy, podzielone na pięć kategorii. Niektóre mogą być blokowane przez karty Westeros, inaczej mówiąc wydarzenia, które losowo będą utrudniały/zmieniały, a czasem na wet pomagały w rozwoju naszej dominacji. Cel jest prosty : posiadać 7 zamków w dowolnym momencie gry, ew mieć więcej zamków niż rywale pod koniec gry. Łatwość tego osiągnięcia zależy od osób, z którymi gracie. Gra jest dynamiczna. Dzieje się sporo. Warto walczyć o żetony Żelaznego Tronu, Ostrza z Valyriańskiej Stali i Kruka Posłańca, gdyż nieraz przechylają one szale zwycięstwa na którąś stronę. Karty losów bitwy dodające element nieprzewidywalności niekoniecznie przypadły mi do gustu. Zwłaszcza te potężne typu z czaszką lub o sile 3. Instrukcja jest nieco karkołomna. Po kilku partiach zaczynam zauważać pewną schematyczność w ruchach. Jak masz dany ród, to już wiesz jak będziesz mniej więcej grał. Mimo wszystko Gra o Tron zapewnia dobrą dozę rozrywki na 2-3 godziny.

Gra ma dwie wady, które niestety sprawiają, że nie siadam do tego tytułu tak często jak miałbym ochotę: Im więcej graczy tym zabawa lepsza oraz czas rozgrywki 2 do 4 godzin, jeśli są nowi gracze, lub kłótliwe jednostki nie mogące dojść do porozumienia :) Poza tym, bardzo miodna gra pełna dyplomacji i dużej dozy negatywnej interakcji. Tego typu grę można było osadzić tylko w tym uniwersum (może ewentualnie Diuny).

Gra o Tron w wersji planszowej to bardzo dobra pozycja dla ludzi, którzy czytali książki i klimat intryg i wojen rodów się spodobał. W zestawie otrzymają potężną mapę Westeros, a w nim boje mogą toczyć 6 rodów możnych znanych ze stronic tego bestsellera np. Lannisterów, Starków itd. Gra wprowadza bardzo ciekawy mechanizm walki o wpływy na Żelaznym Tronie, jako Lennik czy na Królewskim Dworze. Każdy z nich daje określone korzyści, które mogą się przydać w trakcie walki o ziemie Westeros. Do dyspozycji mamy cztery rodzaje wojsk - konnice, piechurów, wieże oblężnicze i statki, którym możemy wydawać kilka rodzajów rozkazów. Wydawanie poleceń to kolejna ciekawa mechanika, która działa w ten sposób, że nie wiemy jakie przeciwnik wydał rozkazy aż do momentu ich rozpatrywania, wtedy okazuje się, czy nasze decyzje były słuszne, czy przeciwnik nas ubiegł czy też zadaliśmy mu cios w plecy. Daje to pole manewru do snucia intryg, zawierania sojuszy itp. Grałem w tą grę w dwie osoby, z tym, że w takiej kombinacji należy wybrać wariant gry na czterech graczy i zrobić sojusze rodów, więc każdy z graczy kontroluje tak jakby dwa rody. Może to trochę naciągane ale u mnie sprawdziło się wyśmienicie gdy brakowało graczy chętnych do gry :) Ilustracje i wygląd gier z FFG pozostaje na wysokim poziomie i trzeba przyznać, że piękne obrazy na kartach i samej grze bardzo pasują do klimatu książek. Nie żałuje ani złotówki wydanej na tą grę ! Plusy: + mechanika walk o wpływy na trzech torach - Żelaznego Tronu, Lenników czy Królewskiego Dworu + mechanika wydawania po kryjomu rozkazów + gra na 6 graczy i w takiej formie sprawdza się zdecydowanie najlepiej ! Minusy: - w teorii można grać od 3 do 6 osób, jednak gra w trzy osoby nie ma zbyt większego sensu gdyż pozycję startowe wymuszają sytuację w, której "dwóch się bije a trzeci korzysta" :) Dlatego sugeruje zebrać przynajmniej grupę 4 ludzi

OCENA 5/5: Gra o Tron (ed.2) - jest strategiczną grą planszową wydaną przez uznane wydawnictwo Fantasy Flight Games i jednocześnie jednym z wielu produktów osadzonych w świecie powieści Georga R. R.Martina. Druga edycja została znacznie rozszerzona w stosunku do pierwowzoru i teraz rozgrywka oferująca wiele możliwości strategicznych. Ponadto mamy tu zamieszczone elementy bardzo trwałe i na wysokim poziom wykonania. No i świetnie udało się oddać klimat samego Westeros. No ale jak to na dobrą grę wypada, wymaga ona sporej ilości czasu i miejsca do rozgrywki. Zdaje się też, że plansza jest mniej czytelna niż w pierwszej edycji. Mimo to gra się całkiem w porządku i dla mnie to idealny produkt.

Dobrze wdrożony system tajnych rozkazów, zwłaszcza element wsparcia, możliwość wykonywania marsz rzuty i anulować zlecenia przeciwnika. Ciekawe przemyślenia więzadła działań i jednocześnie mieć na uwadze ewentualne ataki rywali. Zadowoleni z prostoty obliczeń siły armii w walce i dostępnośći kart walki z unikalnymi właściwościami dla każdego Domu. Podoba i pomysł z poziomem zaopatrzenia, który limitiruet liczebność i ilość armii gracza. Trzy talii wydarzeń i najazdy barbarzyńców sprawiają, że gra na żywo, ale nie do przewidzenia. Mnie jak wroga dyplomatycznych zbieranie zaszczytów, podobało mi się, że gra nie wymaga długich negocjacji, porozumienia i tymczasowe sojusze między Domami w większości są krótkotrwałej, i często oczywistej korzyści. Warto zauważyć, że gra konfliktowa. Ten, kto pomógł w walce, w następnej chwili może iść przeciwko tobie. Dlatego szczególnie podejrzliwy gracze powinni trzymać się od tej gry z daleka. Strategicznym elementem w połączeniu z elementami aukcji, blefowania i planowania kryzysowego nie pozwala nazwać A Game of Thrones prostą grą. Opanować ją z jednego razu się nie uda, a każda partia trwa nie mniej niż 3 godziny. Z przyjemnością zagram w Grę o Tron jeszcze raz w maksymalnym składzie. Radzę przyjrzeć się grze wszystkich fanów strategii na chwyt i kontrolę nad terytorium. 8/10

No takich emocji jak przy Grze o Tron to nie ma nigdzie. W mojej karierze, ze strony współgraczy zdarzały się już bluzgi, klątwy, akty przemocy, a nawet odejście od stołu w trakcie rozgrywki :D Idealna gra na popsucie dobrych relacji z innymi osobami. Jednak w tym wszystkim kryje się coś więcej niż festiwal blefu, zdrady i wbijania noża w plecy, a mianowicie głęboka strategia, zdolności negocjacyjne i rozumienie innych bez słów. Do tego piękna i klimatyczna oprawa graficzna oraz sprawnie działająca mechanika. Polecam!