Grand Austria Hotel (edycja angielska)

Średniego ciężaru euro z elegancko zazębiającą się mechaniką. Balans sprawdza się na 2 osoby - na więcej na razie nie grałem. Jest też Grand Austria Hotel przykładem łamania schematów, według których eurosuchary muszą być szarobure. Takie połączenie daje dużą przyjemność z rozgrywki.

U mnie padło nawet stwierdzenie, że to euro, którego ciężar przechyla się jednak w kierunku ciężkim. Jest dużo oznaczeń na kartach, i czasem nieczytelne nazwiska na kartach Lokaji wiec pierwsze rozgrywki koniecznie z instrukcją. Grałem zarówno w 2, 3 jak i 4 osoby. Wg mojej opinii najlepiej się gra w 3 osoby. Przy 4 gra robi się długa. Gra nie ma negatywnej interakcji a każdy pracuje nad swoim silniczkiem, który zaczyna się po pierwszych turach odpalać i robić kombosy. Fajna, kolorowa, głęboko osadzona w klimacie hotelowym przez co początkującym lepiej jest ją zrozumieć i wczuć się. Jest tego naprawdę sporo do ogarnięcia - karmienie gości jedzeniem, obsługa kuchni, finanse, przygotowywanie pokoi, zakwaterowanie, pomocnicy, bonusy z obsadzenia pokoi, bonusy z pomocników i w końcu zadowolenie cesarza. Jest też kilka wariantów początkowych, które się losuje. Powoduje to, że w każdej grze musimy się skupiać na czymś innym bo są inne cele do osiągnięcia. Polecam dodatkowo nastrojową muzykę osadzoną w klimatach klasyki i naprawdę będzie zacnie. Myślę, że gra ma szanse na pierwszą 50-tkę na BGG. Pozostaje tylko jedno pytanie jaki to był cesarz ?